ترفندهای ماندگاری رایحه
مواد تولید کننده رایحه
منابع مختلفی برای عطرمایه‌هایی (اسانس‌هایی) که در عطرها به کارگیری میشود، موجود هست. منابع گیاهی (ریشه‌ها، برگ‌ها، دانه‌ها، گل‌ها، میوه‌ها، روغن چرب، پوست درختان، رزین و …)، منابع حیوانی ( مشک، کاستوریوم، عنبر، عسل)، منابع تصنعی و مصنوعی.
از بو‌هایی که از این منابع به دست می آید می‌اقتدار به مورد ها پایین اشاره نمود:
عطر لبریز تازگی، عطر گرم، عطر گرم و تند، عطر بیشه و چوب کم آب، رایحهگل‌ها، بو میوه‌ها، عطر قارچ مانند، بو زمین بیشه و خاک، بو مرکبات،عطر تنباکو، بو شیرین، بو ملایم و سبک، بو سنگین و گیرا.
تفاوت دربین بو، ادو پرفوم، ادوتویلت و ادوکلن
تفاوت این تولید ها در معیار غلظتشان میباشد. واضح میباشد هر قدر غلظت عصاره روغنی در یک عطر اضافه باشد، ماندگاری‌اش اضافه خواهد بود.
اکستریت یا این که پرفیوم: این جور رایحه دارنده بالاترین ترازو غلظت بو میباشد و حدودشش تا هشت ساعت ماندگاری دارا‌هستند.
ادوپرفیوم: پس از رایحه بیشترین ترازو غلظت بو را دارد. ادوپرفیوم به طورکلی دارنده غلظتی در بین 15? تا 20? میباشد. به‌طور میانگین، ادوپرفیوم حدود چهار تا پنج ساعت ماندگاری داراست و معمولاً ارزان‌خیس از بو خالص میباشد.
ادو تویلت: ادو تویلت دارنده غلظتی در میان 5? تا 15? میباشد. این جور خوشبو کنندهمعمولاً ارزان‌خیس از رایحه میباشد. ماندگاری ادو تویلت به صورت معمول برای سه عدد چهار ساعت میباشد.
ادوکلن: دارنده غلظت بسیار زیر‌تری نسبت به اشکال رایحه میباشد. ادوکلن به طورکلی غلظتی میان 2 تا 4 درصد داراست.
ادله تفاوت ماندگاری بو در اشخاص متعدد
کسانی که پوستی چرب دارا‌هستند معمولاً بوی عطرشان نسبت به اشخاصی که پوستخشک دارا هستند، ماندگاری بیشتری داراست. چون پوست چرب به طور طبیعی مرطوب میباشد و رطوبت منجر محافظت و ماندگاری بوی رایحه میگردد.
عطری یکسان در اشخاص متفاوت البته عطری متعدد
شیمی تن هر شخص بر روی چگونگی عکس العمل رایحه بر تن و پوست تأثیر می گذارد. همینطور هورمون‌ها می توانند در زمینه‌ی طرز تلاش رایحه روی تن به سیرتکامل‌ای متعدد خلق نمایند. رژیم‌های غذایی نیز بر روی بوی رایحه تأثیر گذارند.
ترفندهای ماندگاری رایحه
به عبارتی‌طور که گفته شد ماندگاری بوی رایحه، به کم آب یا این که چرب بودن پوست اشخاص بستگی داراست. البته با روش به کار گیری صحیح از عطرها می‌اقتدار بر ماندگاری آنان خاطر نشان نمود.
بو را روی نصیب‌های نبض‌دار تن از مسافت 10 تا 15 سانتیمتری اسپری فرمائید. عطری که از مسافت نزدیک اسپری شود، روی یک نقطه عده میگردد و احتمال اینکه بوی آن به تلخی بزند زیاد میباشد. نقاط دارنده نبض, نقاطی میباشند که مسافت رگ‌ها از سطح پوست به کمترین حد خویش میرسد و در همین نقاط, رگ‌های خونی حرارت بیشتری از خودشان بروز می دهند که به چهره یک پمپ کوچک بو کار می کند و بوی بو نیز بهتر متصاعد میشود. این نقاط دربرگیرنده، مچ دست‌ها، گردن، پشت گوش و آرنج‌ها میباشند. پس از به کارگیری از رایحه، مچ‌ها را به هم نسایید؛ این فعالیت سبب حاد شدن بوی عطرتان میگردد. یک اسپری کوچک روی موها نیز سبب ساز می گردد بوی بو شما در تمام روز باقی بماند.